Mijn innerlijke saboteur, je kent die wel, het is een stemmetje die in je zit of dat duiveltje op je schouder die iets in je oor fluistert.
Wel, ik heb ook een innerlijke saboteur en dat is mijn beste vriendin… Of toch dat poogt ze te zijn…
Steeds opnieuw komt ze naar me toe, ook al doe ik nog zo mijn best om haar af te weren. Heel soms laat ik haar te dicht bij me komen en dat zal ik geweten hebben.
Natuurlijk heb ik een doos vol truckjes om haar te negeren. Maar toch… Er is een groot verschil tussen het weten en actie ondernemen!
Tijd om die innerlijke saboteur weg te sturen
Het is niet gemakkelijk om haar weg te sturen want per slot van rekening ken je haar al je hele leven. En vaak houden we dingen vast die we kennen, ook al weet je dat het niet goed voor je is.
Onze angst voor het onbekende is vaak nog groter.
Klinkt het gek?
Niet zo… Ik sprak deze week met een jonge vrouw die regelmatig maagklachten heeft. Ze heeft een afkeer voor voeten en dus denkt ze dat voetreflexologie niets is voor haar. Toch had ze ooit eens voetreflexologie laten toepassen en had daarna enkele maanden geen maagklachten meer.
Ik had gezegd dat ik hier in Lokeren een praktijk had en dat ze welkom is.
Haar innerlijke saboteur kwam naar boven:
- ik werk hier wel maar woon niet uit de buurt
- ik heb kriebels in mijn voeten
- ik heb echt een afkeer voor mijn voeten
Tja, de kans dat deze dame een afspraak maakt is héél klein!
Zij heeft op dit moment liever haar innerlijke saboteur als vriendin, die haar op de plaats houdt waar ze nu is. Ik vind dat wel wat zonde, vooral omdat ze weet dat haar maagklachten verminderen na een voetreflexologie.
En ik ga nu niet beweren dat ik alle klachten en kwalen kan oplossen. Zeker niet!
Al moet je weten dat heel veel klachten te maken hebben met stress.
Wat doet stress?
Stress heeft een mechanisme dat er voor zorgt dat je lichaam blijft overleven. Het is een oeroud mechanisme. Vroeger hadden we dit nodig om te kunnen vechten en/of vluchten bij gevaar.
We kwamen een mammoet tegen en moesten ofwel vluchten ofwel hadden we al onze kracht nodig om hem te doden zodat we huiden hadden om ons warm te houden, vlees om te eten, botten om gereedschap van te maken,…
Tja, die geschiedenislessen van in het lager en middelbaar komen van pas, anders zou jij je nu niets kunnen voorstellen bij wat ik nu aan het schrijven ben.
Maar we hadden dat stressmechanisme nodig want het zorgde er voor dat we alert waren, zintuigen op scherp, ons hart het bloed sneller rond pompte in ons lichaam, de ademhaling versnelde, stofwisseling verhoogde,… Het activeerde heel wat functies om ons lichaam in leven te houden.
Dit stressmechanisme werd pas rustig als de situatie gekalmeerd was. Het lichaam had nood aan rust om te herstellen en om de voedingsstoffen opnieuw aan te vullen.
Er was een mooie afbakening tussen rust en activiteit.
Maar nu…
Nu is er gaan afbakening meer tussen rust en activiteit door de complexiteit van de wereld. Op dit moment ervaren we amper echte rust. We worden constant alert gehouden. Heb jij voorbeeld al eens stil gestaan bij hoeveel piepsignalen/alarmen we krijgen gedurende de dag?
Het begint met je wekker…
Het einde van je wasmachine, droogkast, vaatwasmachine,…
Het broodbakmachine geeft een signaal als ik er zaadjes aan toe mag voegen en als het brood klaar is.
En als je leerkracht of leerling bent, leef je van belsignaal naar belsignaal.
Dan spreek ik nog niet eens over de vele geluidjes van je telefoon! De constante mogelijkheid dat een bericht binnenkomt en onze lieve vriendin op je schouder die in je oor fluistert: “kijk toch maar eens want het kan belangrijk zijn”.
En hup, we geven toe aan die innerlijke saboteur, ook al liggen we net in bed en weten we dat ons lichaam echt nood heeft aan rust. Intense rust!
Naast al die geluidjes, komen de prikkels en taken die op ons gesmeten worden door andere mensen. Ja, denk maar aan je baas die je extra dossiers geeft om te verwerken terwijl je eigenlijk al niet rond komt met je werk tenzij je de kwaliteit ervan helemaal los laat.
Dat weegt allemaal door want ook ’s avonds in bed, lig je er van wakker. Jij wilt je job goed doen, maar kan dat niet door tijdsdruk. En doordat je al piekerend gaat slapen, sta je de volgende dag moe op.
Dus, ben je moe?
Kom langs voor een voetreflexologie.
Maak eenvoudig je afspraak via mijn online agenda (KLIK HIER)
Waarom vertel ik dit?
Stress gedurende een volledige dag, zorgt er voor dat je lichaam niet komt in een staat van rust. En deze rust is nodig om je lichaam te herstellen. Het helingsproces gebeurt hoofdzakelijk wanneer we slapen. Je moet maar eens kijken als je een wonde hebt, of je kinderen, wanneer deze het meest verandert. Is dit tussen 8u en 20u of tussen 20u en 8u?
M.a.w. constante stress zorgt er voor dat je lichaam steeds opnieuw reserves aanspreekt en amper tijd heeft om te herstellen.
Is het dan verwonderlijk dat zoveel mensen de uitputting nabij zijn?
Kom langs voor een voetreflexologie!
Voetreflexologie geeft je de mogelijkheid om tot de intense rust te komen die jij nu nodig hebt.
En je kan je innerlijke saboteur laten winnen en toegeven, maar ik nodig je uit om al die innerlijke stemmen te negeren!
Het feit dat je deze, toch wel lange, blog tot hier leest, is een teken dat jij je herkent in de situatie en nood hebt aan voetreflexologie!
Dat jij klaar bent om die innerlijke saboteur langs de kant te schuiven!
Jij bent klaar om bewust te kiezen voor jezelf!
Dus maak vandaag nog je afspraak via mijn online agenda (KLIK HIER) en dan zien we elkaar binnenkort in mijn praktijk.